بخش سوم :

2- یک خطی بودن در عرصه ی ادبیات کودک و نوجوان : از آنجا که تا پیش از نشر آثار این دو نویسنده ، اکثر نویسندگان ما دنباله رو آثار بهرنگی ، علی اشرف درویشیان و بعدها قاضی نور بودند ، تمامی آثار خلق شده در این عرصه فاقد تنوع موضوعی بودند ، یکی دیگر از دلایل استقبال نوجوانان از آثار این دو نویسنده خلق مضامینی تازه و متناسب با نیازهای روحی و روانی این گروه بود ، از آنجا که آثار هر دو نویسنده تقریبا در یک بستر مناسب اجتماعی و زمانی پا به ادبیات نوجوان گذاشت : درخت بخشنده از استاین : ( 1355) و قالیباف خانه ( 1359) و قصه های مجید ( 1370) از مرادی کرمانی ، این شانس را داشتند که به دلیل متفاوت بودن و عدول از روال خطی بتوانند به استقبال گروه سنی خود و تجدید چاپ برسند .

3- حضور طنز ( کمدی موقعیت و رفتار ) در آثار هر دو نویسنده : در آثار مرادی کرمانی این طنزرئالیستی و در آثار استاین این طنز فانتزی است ، در آثار هر دو  نویسنده ،  مخاطب  ، هیچ دستوری را نمی شنود بلکه در سرزمینی پر شور و پرتنوع از خیال همراه با خود حرکت می کند . طنز در آثار هر دو نویسنده تلخ و سیاه نیست بلکه شاد است و البته این طنز همراه با صداقت ، هنجار شکنی ، تنوع و آشنایی زدایی است . تا پیش از ورود چنین آثاری به عرصه ادبیات کودک و نوجوان ما ، چهره عبوس و جدی ادبیات این گروه همراه با نگاه اقتدار گرایانه ی حاکم بر این فضا ، فرصت تنفس و لذت بردن را به نوجوانان نبخشیده بود .

4- چند لایه بودن آثار هر دو نویسنده : چند لایه بودن آثار هر دو نویسنده امکان تاویل های متفاوت را باز گذاشته است ، ممکن است مخاطب کودک و نوجوان معنای لایه ی ظاهری اش را درک بکند ولی مخاطب بزرگسال هم می تواند ژرف ساخت اثر را بگیرد . بنابراین متون هر دو نویسنده ، متون بازی به حساب می آیند . این ویژگی در واقع ، به بی مکان و بی زمان بودن آثار می انجامد که می شود همه جا آن را خواند و در همه ی زمان ها هم از آن استفاده کرد ، بنابراین می توان گفت یکی دیگر از دلایل استقبال این آثار بسته و محدود نبودن متون آنهاست و البته چند لایه گی .

 به قلم : ک . الماسی .